موقعی که از افراد خواسته می شود یک قفس پرنده را به تصویر بکشند بیشتر مردم تصویر مشابه ای را رسم می کنند: یک ساختار کوچک و گرد که از شاخه های کوچک، چمن و تکه های کوچک هرچیزی ساخته شده است. به همراه تو رفتگی در وسط لانه برای پرندگان و تخم ها که در آنجا قرار گیرند. با این حال همه ی لانه ها شبیه همدیگر نیستند. مثلا لانه ی مرغ جولا با سایر پرندگان متفاوت است. مرغ های جولا (weaverbirds) از خانواده ی پرندگان با نام علمی Ploceidae هستند و لانه هایی که می سازند خارق العاده و پیچیده هستند و به مانند یک میوه از درخت معلق هستند.
بسته به اینکه کجا زندگی می کنید، ممکن است پیدا کردن لانه ی مرغ جولا سخت باشد. ولی اگر می خواهید یک نسخه ی بزرگ شده از آنرا ببینید می توانید از باغ گیاه شناسی دانشگاه کالیفرنیا دیدن نمایید. این لانه ی غول پیکر کدو مانند که در حال حاضر در معرض بازدید عموم قرار دارد توسط هیچ پرنده اس ساخته نشده است. این ساخته ی انسان و ماشین است. کار با مواد طبیعی برای کپی کردن یکی از شگفتی های طبیعت.
نتیجه ی سمینار یکساله ی گرفته شده توسط دانشجویان معماری دانشگاه California, Berkley، “Plant Fiber Enclosure: Origins” است. این دوره بر روی ادغام و ترکیب روش های ساخت سنتی و دیجیتال فیبر تمرکز داشت و توسط دانشیار معماری Maria Paz Gutierrez سرپرستی شد. کارهای او شامل بهبود تکنولوژی های ساخت مقاوم و جدید که با روش های ساخت سنتی ترکیب شده اند، می باشد. کار تحقیقاتی حال حاضر او با محوریت تولید، ساخت و زباله های کشاورزی مناطق دورافتاده از قبیل غرب آمازون است.
این کار باعث شد که او در مورد پرندگان جولا مطالعه کند. او و دانشجویانش از لانه های این پرندگان اسکن گرفتند تا الگوهای ساخت آن را مورد ارزیابی قرار دهند. سپس آنها یک مدل با استفاده از الگوریتم ها ساختند تا بتوانند این الگوها را تولید کنند. سپس پرینتری طراحی کردند که بتوان با آن بجای پلاستیک از کنف و ضایعات چوب استفاده کرد و کار پرینت را انجام داد. آنها همچنین بازوهای رباتیکی را نصب کردند که بوسیله آنها بتوان فیبرهای کنف را به مانند تکه های استفاده شده توسط پرندگان، رشته رشته ای کند.
این دستگاه حدود 400 قطعه ی کوچک جداگانه را پرینت کرد و بافت. سپس این قطعات پرینت شده توسط دانشجویان و در طول دو روز، کنار هم قرار گرفته شدند و به یک سازه ی غول پیکر تبدیل شدند. وزن سازه ی بدست آمده در حدود 20 پوند است. این سازه از هفته ی گذشته در باغ گیاه شناسی دانشگاه کالیفرنیا نصب شده است.
بر اساس گفته ی Gutierrez، نصب این سازه بسیار کار سختتری نسبت به تولید یک لانه ی پرنده است. اینکار همچنین آموزش فرایند ساخت، مواد و نیروهای دینامیکی ساختمان لانه را ساده تر می کند. این اثر نشان می دهد که چگونه می توانیم روش های ساخت سنتی و دیجیتالی را با دنیای مدرن که در آن منابع رو به پایان و اقلیم ها در حال تغییر است، سازگار کنیم.
او گفت: این کار زمینه های جدیدی برای تحقیق و کار باز می کند.
Gutierrez، که اصالت شیلیایی دارد، موسسس طرح تحقیقاتی Bio Input Onto Material Systems(BIOMS)، است. این طرح معماری و علومی مانند مهندسی پزشکی را با هم پیوند می دهد. او لزوما نمی گوید که همه ی ما روزی باید در لانه های پرنده ها زندگی کنیم ولی“Plant Fiber Enclosure:Origins” با کمک تکنولوژی های جدیدی مانند پرینت سه بعدی، نگاهی به روش های ساخت در طبیعت است و اینکه با استفاده از این الگوها می توان سازه هایی بادوام و محکم ساخت.
سایت باغ گیاه شناسی دانشگاه کالیفرنیا چنین می گوید: سازه ی نصب شده در باغ گیاه شناسی شامل یک فیبر طبیعی پرینت شده و ساختار بافته شده ی سه بعدی که از فراین ساخت لانه ی پرنده ی جولا الهام گرفته شده است، می باشد. این نمونه ی اولیه تمام عیار از 400 قسمت بافته شده که در طی یک فرایند تکرار کننده، ساخته شده است. این کار، با استفاده از ترکیب ضایعات مواد طبیعی، فیبرهای طبیعی و تکنولوژی additive manufacturing، قابلیت ساخت در ابعاد و اندازه های مختلف را به اثبات می رساند. این لانه ی نصب شده تا 25 می در معرض نمایش خواهد بود و بعد از آن محل نصب برای برنامه های تابستانی تمیز خواهد شد.